Pokoje Karłowiec

Zamek Gryf

Warownia w Proszówce zbudowana została na miejscu drewnianao-ziemnej budowli z XII w. Fundatorem zamku murowanego był zapewne Książe głogowski Konrad, syn Henryka Pobożnego. Aż do końca XIV w. zamek był własnością książąt świdnickich, a po wygaśnięciu ich linii warownia przeszła w ręce króla czeskiego. Zamek został przekazany przez Wacława IV rycerzowi Beneszowi Chuśnikowi, który z kolei w 1400 r. wydzierżawiła zamek wraz z okolicznymi ziemiami Gutsche II Schaffowi.

W latach 1419-1798 warownia była własnością rodu Schaffgotschów, który dokonał kilku przebudów zamku. Podobnie, jak w przypadku innych zamków, również Gryf był dwukrotnie „odwiedzany” przez Szwedów. W 1639 r. musieli odejść z kwitem, natomiast w 1645 r. udało im się wprosić na komnaty. Z kolei w 1745 r. warownie zajęły wojska pruskie, a w 1778 r. zamek został przekształcony w silną twierdzę. Prawdopodobnie było to przyczyną opuszczenia zamku przez Schaffgotschów, który szybko podupadł.

Zamek Czocha

Zamek Czocha zbudowany w II połowie XIII w., położony nad Jeziorem Leśniańskim, jest jednym z piękniejszych zamków w Polsce. W 1909 r. znalazł się w rękach drezdeńskiego bankiera Ernsta von Gütschow. Na jego zlecenie dokonano rekonstrukcji, nadając obiektowi charakter romantycznej siedziby. Pełno tu elementów będących klasycznymi atrybutami zamku, odpowiadającymi wyobrażeniom o wyglądzie "prawdziwej średniowiecznej warowni".

Mury wieńczą kryte galerie, na dziedzińcu straszy otchłań studni "niewiernych żon", wiele tu tajemniczych zakamarków, a wewnątrz stylowych komnat.

Zamek Rajsko

Ruina zamku piastowskiego pochodząca ze średniowiecza. Pierwsze wzmianki pochodzą z XIII w. Wzniesiony prawdopodobnie przez Bolka II Świdnickiego na prawym brzegu Kwisy, między Jeziorem Leśniańskim i Złotnickim jako jedna z warowni na pograniczu śląsko-łużyckim. W 1431 roku zniszczony podczas wojen husyckich przez husytów do XIX pozostawał w ruinie. Wykupiony w 1864 i częściowo wyremontowany przez hrabiego Aleksandra von Minutoli z Biedrzychowic aż do II wojny światowej pełnił role schroniska młodzieżowego. Z pierwotnego wyglądu (średniowiecznego) pozostały brama wjazdowa i wieża mieszkalna. Po 1945 roku zamek był częściowo użytkowany. Spłonął w roku 1969 i od tego czasu pozostaje w ruinie.

Zamek Świecie

Zamek na bazaltowym wzgórzu powyżej wsi Świecie powstał prawdopodobnie w XIV w. wybudowany przez księcia świdnicko-jaworskiego Bernarda jako zamek chroniący szlak z Łużyc do Lubania i Jeleniej Góry. Był jedną z warowni tzw. Okręgu Kwisy. W skład zamku wchodziły: kamienna wieża mieszkalna o nieregularnym kształcie, kaplica, gotycki dziedziniec i późniejszy XVII w. pałac. Całość umocniona była obwodowym murem obronnym i fosą. Utracił znaczenie militarne po włączeniu Śląska do Czech. Kilkakrotnie przebudowany (m.in. w XVI w. po pożarze i XVIII w.). W roku 1760 został opuszczony, spłonął w 1827 r. i do dziś pozostaje w ruinie.

Zamek Podskale

Zamek znajduje się na szczycie wzniesienia (422 m n.p.m., na skale wznoszącej się 25 m powyżej poziomu terenu. Istnieje kilka hipotez dotyczących jego powstania. Wspomina się o rodzinie Talkenbergów, jako budowniczych zamku, rycerzach raubritterach, a także wymienia się Henryka Brodatego, który jakoby miał postawić zamek w celu wzmocnienia południowych rubieży swego księstwa. Przed 1368 rokiem zamek przeszedł w posiadanie rodziny Dalach-Talkenberg. Bernard Talkenberg zajmował się rozbójnictwem i z tego też powodu w 1476 roku zamek został zdobyty przez wojska króla Czech i Węgier Macieja Korwina pod dowództwem Jerzego Steina oraz mieszczan lwóweckich i wysadzony przez górników z Kowar. W XVI w. zamek został częściowo odbudowany przez Krzysztofa Talkenberga. Około 1530r. zamek został opuszczony przez Rampholda Talkenberga, który przeniósł się do pobliskich Płakowic. Od tego czasu zamek ulegał zniszczeniu, wielokrotne zmiany właścicieli także nie przyczyniły się do jego odbudowy zamku. Ostatnim właścicielem przed II wojną światową był Hintz z Winckel.

Zamek Wleń

Ruiny książęcego zamku na górze. Założony prawdopodobnie przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolesława Łysego w 1 połowie XIII w. Rozbudowany na planie nieregularnym w 2 połowie XIII w. przez księcia Bolka I. Był siedzibą książąt świdnicko-jaworskich. W końcu XIV w. przeszedł w ręce rycerzy. Rozbudowany w XIV i XV w. składał się z zamku górnego, średniego i niskiego.

Ufortyfikowany w XVI w. Zniszczony w czasie wojny trzydziestoletniej w XVII w. nie został odbudowany. Zachowały się fragmenty murów, wieży i umocnień.

Jeziroro Złotnickie

Powstało w wyniku przegrodzenia rzeki zaporą poniżej Gryfowa Śląskiego w roku 1924. Pojemność zbiornika to 12.4 mln m³, a powierzchnia - 120 ha. Podstawowym zadaniem zbiornika jest retencja oraz produkcja energii elektrycznej

Jeziroro Leśniańskie

Powstało w wyniku przegrodzenia rzeki zaporą we wsi Czocha powyżej Leśnej w roku 1905. Pojemność zbiornika to 15 mln m³, a powierzchnia - 140 ha. Podstawowym zadaniem zbiornika jest retencja oraz produkcja energii elektrycznej. Na wysokim, lewym brzegu usytuowany jest zamek Czocha, na brzegu prawym - zamek Rajsko.

Wzgórze Wyrwak

Niewielkie wzgórze (400 m n.p.m.) w formie grzbietu zwieńczonego grzebieniem 1-2-metrowych skałek, porośniętego rzadkim zagajnikiem dębowym. Wyrwak stanowi dobry punkt widokowy na zachodnią część Gór Izerskich, ale jest godny uwagi głównie ze względu na budowę geologiczną i kultową przeszłość.

Według trudnych do potwierdzenia dawnych kronik Wyrwak stanowił w XII w. jedno z miejsc kultu pogańskiego bożka Łużyczan zwanego Flinsem, którego posąg kilkakrotnie przenoszono znad Sprewy coraz dalej na wschód (w związku z naporem Niemców). Ponieważ posąg przedstawiał zmarłego mężczyznę, budzącego się do życia na wiosnę, Wyrwak miano wówczas nazywać "Zmarlakowym Wzgórzem". Jeszcze po wojnie funkcjonowała inna nazwa wzniesienia – Martwy Kamień.

Wzgórze Św. Anny (Kaplica Leopolda)

Kaplica pochodzi z 1657 r. Na górze, na której stoi kaplica znajdowała się aleja spacerowa.

Według legendy żona Krzysztofa Leopolda von Schaffgotsch, Agnieszka, miała zgubić, podczas spaceru obrączkę ślubną. Gdy obrączka się odnalazła postawiono w tym miejscu kaplicę. W 1666 r. została poświęcona przez biskupa wrocławskiego.

Lubomierz (Muzeum Kargula i Pawlaka)

Mieści się ona w zabytkowym, XVI-wiecznym budynku i zajmuje kilka pomieszczeń na parterze. Można tutaj m.in. obejrzeć fragmenty filmów, słynny płot oddzielający posesje głównych bohaterów i ozdobiony koszulami i garnkami, fragment muru z pamiętnym napisem „3 x NIE”, karabin z „którego zamek wylata”, granat do świątecznego ubrania, czy wreszcie ziemię z Krużewnik. Całości dopełnia ekspozycja sprzętów i urządzeń wykorzystywanych w czasach powojennych przez osadników

Mirsk

Mirsk założono w miejscu, gdzie pierwotnie właściciele zamku Czocha mieli swój folwark. Było to nie później niż w XII w., bo na rok 1201 datowany jest dokument wymieniający tutejszego wójta. Był to Bernard Rym, w jego herbie była sowa (niem. Eule) stąd pierwotna nazwa miejscowości Eulendorf – Sowia Wieś. Położenie folwarku i wsi było bardzo dogodne – nad rzeką Kwisą, przy trakcie jeleniogórsko-żytawskim.

Mirsk do dziś zachowało swój średniowieczny układ urbanistyczny. Droga nr 361 Świeradów – Gryfów krzyżuje się tu z lokalnymi traktami do Rębiszowa, Gierczyna i Giebułtowa, w granicach miasta znajdują się dwa mosty przez Kwisę. W centrum znajduje się zespół zabytkowych kamieniczek z XVIII i XIX w.

Gryfów Śląski

Kościół św. Jadwigi z XV wieku, wybudowany w stylu późnogotyckim. Wewnątrz drewniany ołtarz pochodzi z 1606 roku. Po zamknięciu skrzydeł ołtarz upodobniony jest do monstrancji. Również ciekawe jest epitafium rodziny Schaffgottschów, które wykute jest w piaskowcu. Jest ono naturalnej wielkości z postaciami zmarłych członków rodziny, a wykonane jest w epoce renesansu.

Kkościół św. Wawrzyńca w Gryfowie, jest kościołem cmentarnym. Pochodzi z wieku XV. Ciekawostką są wmurowane w północną ścianę oraz luźno poustawiane wokół kościoła nagrobki z epoki baroku i rokoka.

Ratusz - ustawiony na środku rynku gryfowskiego stanowi symbol władzy miejskiej. Z dawnego budynku pozostało niewiele: kilka sklepień, dach i zaledwie kilka detali. W wyniku przebudowy i remontów zatracił on swój pierwotny, renesansowy charakter. Na uwagę zasługuje kamienna tablica z wykutym napisem głoszącym że w 1624 roku ówczesny burmistrz miasta Steudner wzniósł ratuszową wieżę. Nad tablicą znajduje się zasłonięte kratą okno. Tutaj mieścił się niegdyś areszt miejski.

Liczne zabytkowe kamieniczki m.in. w Rynku, pochodzą z okresu renesansu i baroku. Ciekawe szczyty od frontu. Niegdyś tworzyły ciekawe podcienia, które uległy przebudowie w XVIII wieku w efekcie czego zniknęły.

Pozostałości murów miejskich - swą historia sięgają roku 1300 kiedy to Bolko I Świdnicki nakazał opasać miasto fortyfikacjami miejskimi.

Fontanna miejska ustawiona na gryfowskim rynku z okazji otrzymania wodociągów miejskich w 1905 roku. Fontanna i kamienna rzeźba zostały ufundowane w roku 1908.

Świeradów Zdrój

Świeradów-Zdrój jest typowo turystyczną miejscowością nastawioną głównie na kuracjuszy i narciarzy. W mieście znajduje się bogata oferta organizowanych corocznie imprez kulturalno-rozrywkowych. Dodatkowo można wypełniać czas wolny pobytem na jednym z trzech basenów, kortach tenisowych, terenach do jazdy konnej, itp. Natomiast zimą są do dyspozycji dwa tory saneczkowe, oraz sześć wyciągów narciarskich, a także całoroczna kolej gondolowa na Stóg Izerski.

Leśna

Okolice Leśnej są cennymi terenami rekreacyjnymi. Największą atrakcją Leśnej i okolic jest Zamek Czocha. Również atrakcyjne są zbiorniki: Jezioro Leśniańskie i Jezioro Złotnickie. W okolicach miasta znajduje się także Zamek Rajsko oraz Zamek Świecie. Jednak i w samej Leśnej istnieją zabytki i atrakcje godne uwagi. W mieście zachował się średniowieczny układ urbanistyczny z ratuszem oraz kamieniczkami, gdzie najciekawszy jest zespół kamienic mieszczańskich z podcieniami. Na uwagę zasługują również dwa kościoły.